Reflectie op de Iscreen-test

De resultaten van mijn Iscreen-test geven een goed beeld van mijn persoonlijkheid, ambities en manier van samenwerken. Wat duidelijk naar voren komt, is mijn interesse in het ontdekken van nieuwe dingen en mijn behoefte aan afwisseling en creativiteit. Ik herken mezelf in de beschreven eigenschappen, zoals mijn enthousiasme voor nieuwe contacten, mijn flexibiliteit in communicatie en mijn doorzettingsvermogen om mijn doelen te bereiken. Tegelijkertijd zie ik ook punten waarop ik mezelf kan verbeteren.

Persoonlijke ontwikkelpunten

1. Omgaan met structuur en planning
   Ik hou van vrijheid en flexibiliteit, maar ik merk dat dit soms kan leiden tot een gebrek aan overzicht. Daarom wil ik leren om meer structuur aan te brengen in mijn werk. Dit kan me helpen om efficiënter te werken en mijn doelen beter te bereiken.

   • Hulpbronnen: Een studiecoach of docent kan mij hierbij begeleiden. Ook wil ik digitale tools zoals agenda-apps of takenlijsten gaan gebruiken.

2. Feiten en gevoel in balans brengen
   Ik maak vaak beslissingen op basis van mijn gevoel. Dat is soms een voordeel, maar ik wil ook meer leren om feiten en logica mee te nemen in mijn keuzes. Dit helpt mij om betere en meer onderbouwde besluiten te nemen.

   • Hulpbronnen: Ik kan feedback vragen aan mijn stagebegeleider of een medestudent die sterk is in analytisch denken. Daarnaast kan ik gebruik maken van online bronnen over kritisch denken.

3. Ruimte geven aan anderen in groepen
   In groepswerk neem ik vaak het initiatief en praat ik veel. Hoewel dat een sterke kant is, kan het ervoor zorgen dat anderen minder ruimte krijgen. Ik wil leren om meer te luisteren en anderen meer te betrekken bij het proces.

   • Hulpbronnen: Groepsgenoten kunnen mij eerlijk feedback geven. Ook kan ik hulp vragen van een docent om mijn rol in groepsopdrachten te verbeteren.

Samenwerking

Op basis van de theorie van Ofman heb ik inzicht gekregen in mijn sterke en zwakke punten. Mijn kernkwaliteit is mijn enthousiasme en sociale vaardigheid, maar mijn valkuil is dat ik soms te dominant kan zijn in groepen. Dit kan ervoor zorgen dat anderen zich minder betrokken voelen. Mijn uitdaging is om mijn enthousiasme te behouden, maar tegelijkertijd anderen meer ruimte te geven.

Wat ik lastig vind in samenwerking is wanneer anderen weinig initiatief nemen. Dit kan frustrerend zijn, maar ik begrijp nu dat sommige mensen meer tijd nodig hebben om te reageren. Ik kan hiervan leren door meer geduld te hebben en te waarderen wat anderen inbrengen, ook al doen ze dat op een andere manier dan ik.

Conclusie

De Iscreen-test heeft mij meer inzicht gegeven in mijn sterke punten en ontwikkelgebieden. Door te werken aan mijn persoonlijke ontwikkelpunten en hulp te vragen aan mensen met andere kwaliteiten, kan ik groeien in mijn studie en samenwerkingen verbeteren. Dit helpt mij om niet alleen mijn doelen te bereiken, maar ook beter samen te werken met anderen.

De Iscreen-test heeft mij geholpen om mijn rol binnen groepssamenwerkingen beter te begrijpen en inzicht te krijgen in de dynamiek van groepen. Mijn enthousiasme en sociale vaardigheden zorgen ervoor dat ik vaak het voortouw neem en anderen inspireer. Dit heeft doorgaans een positieve invloed op de samenwerking, maar er zijn ook aandachtspunten waar we als groep aan hadden kunnen werken om de groepsdynamiek verder te optimaliseren.

Groepsdynamiek en samenwerking

Tijdens het project dat ik samen met Thijs Vos, Thijs Wassercordt en Daan Velthuis heb gemaakt, merkten we dat de samenwerking over het algemeen goed verliep. Echter, we hadden beter kunnen letten op een gelijkmatige taakverdeling en het bewaken van een gestructureerde werkwijze. Soms namen enkele teamleden te veel verantwoordelijkheid op zich, terwijl anderen minder betrokken waren bij bepaalde fasen van het project. Dit leidde af en toe tot ongelijkheid in werkdruk en besluitvorming.

Modellen om samenwerking te verbeteren

1. Belbin Teamrollen:

Volgens het Belbin-model is het belangrijk dat een team een goede mix van rollen heeft om optimaal te functioneren. Onze groep had sterke leiderschapselementen, maar we hadden meer kunnen inzetten op de rollen van “monitor” en “zorgdrager” om ervoor te zorgen dat taken gelijkmatiger werden verdeeld en kritisch werden geëvalueerd. Door beter gebruik te maken van elkaars sterke punten hadden we mogelijk efficiënter kunnen werken.

2. Tuckman’s model van groepsontwikkeling:

Tuckman’s model biedt inzicht in de fasen van groepsontwikkeling: forming, storming, norming en performing. In de storming-fase merkten we dat meningsverschillen niet altijd goed werden uitgesproken, waardoor sommige onduidelijkheden in latere fasen problematisch werden. In de norming-fase hadden we beter kunnen afstemmen wie welke taken uitvoerde, zodat we in de performing-fase soepeler konden werken zonder last-minute aanpassingen.

Verbeterpunten in samenwerking

Om toekomstige samenwerkingen te verbeteren, hadden we meer aandacht kunnen besteden aan:

• Duidelijkere communicatie: Soms gingen we te snel van start zonder goed af te stemmen wie welke verantwoordelijkheid droeg, wat zorgde voor verwarring in latere fasen.

• Evenwichtige taakverdeling: Door vanaf het begin helder af te spreken wie welke taken uitvoerde, hadden we de werkdruk eerlijker kunnen verdelen.

• Betere planning en deadlines: Het tijdig stellen van tussentijdse doelen had kunnen voorkomen dat sommige taken op het laatste moment afgerond moesten worden.

• Feedbackmomenten inbouwen: Door regelmatig feedback te geven en ontvangen, hadden we eerder kunnen bijsturen en ieders inbreng kunnen optimaliseren.

Lessen voor de toekomst

Hoewel ons project succesvol was, hadden we als groep baat gehad bij een meer gestructureerde aanpak. Door bewuster om te gaan met taakverdeling, communicatie en planning kunnen we in toekomstige projecten efficiënter samenwerken en een betere balans vinden in de groepsdynamiek.